US, Texas, Harris County, Houston at cycletrader.com. 19,500 2003 Ranger 521VS $19,500 (Yantis, TX) 2003 ranger 521 vx nascar series dual console 2003 yamaha 250 vmax fuel injection lowrance hds 7 on console with structure scan lowrance hds 5 on bow minn kota Similar motorcycles: Yamaha Vmax In Yantis, TX. What brand and oil need for yamaha vmax 1200? 20W50 mineral is the best for V Max. The Yamaha VMax is a cruiser motorcycle released to the North American consumer market in 2008. The maximum We did do a couple of +9mm strokers but suggest +5mm as the biggest I would suggest. The biggest bore without unshrouding the heads is 83mm (1428cc's) though I have seen (and done) with the stock heads. We have stroked +2mm with a thicker head gasket on a stock engine/crank/rods. 2047. This 2002 Yamaha V-Max delivers scorching performance. It has also proven to be easy and comfortable for all-day cruising on the scenic back roads of southwest Wisconsin’s Driftless Area Post photos and details of your V-Max & VMAX motorcyles here. Help Support VMAX Forum: 1; 2; 3 1st Gen V-Max VMax 1200. Michael Dorotka; Sep 4, 2023; Replies 1 Way back in 1985, this incredible motorcycle debuted to rave reviews, even garnering a coveted “Bike Of The Year” from Cycle Guide magazine for its maiden year. The formula was simple: outrageous styling, a hellacious engine, easy cruising, and long-term reliability. With this stiff competition from both Honda and Kawasaki, as well as Low geared for acceleration, 150mph top speed, can be prone to steering wobble if head bearings too tight. Engine can go for 150,000 miles if looked after, does not need synthetic oil. Even harley riders respect a VMAX (I traded my 1200 sportster for mine). Buy the best example you can afford. Great bikes. 1998 Yamaha VMAX, CALL TODAY 888-399-5116. *Restrictions Apply. Contact Dealer For Details. Can Am Ducati Harley Davidson Honda Kawasaki KTM Sea Doo Spyder Star Suzuki Triumph Yamaha Zieman Motorcycle ZX6 CBR KX YZ YZF GSX. Yamaha V-Max VMax 1200 Seat Cover 1986-2004 2005 Logo Top Sellerie Black Silver (For: Yamaha Vmax 1200) Opens in a new window or tab. Brand New. $139.80. Forums. New posts Search forums. V-Max Classifieds - For Sale & Wanted Motorycle For Sale 2002 Vmax 1200. Thread starter BluSki7; 5qPdshX. Vývoj a design: Duchovními otci V-Maxe jsou bezesporu pánové Araki, Ashihara a Kurachi. Podle pana Araki vše začalo při jeho návštěvě USA za účelem sledování tamního trhu. Zde shlédl bláznivé závody na 400m dlouhém mostě přes řeku Mississipi. Jak říká sám: O prvním konceptu tohoto motocyklu začal uvažovat právě po shlédnutí této působivé show, která ho inspirovala k vytvoření silného a skutečně rychlého motocyklu jednoduchého a čistého vzhledu. Vše začalo v designerském centru v Santa Monice, kde spolu s panem Ashiharou (projekt motoru) a panem Kurachim (vzhled) vytvořili první náčrty a výkresy tohoto stroje. Vzhledově působí i dnes V-Max nadčasovým a zcela specifickým vzhledem. Do podvědomí široké veřejnosti se tento motocykl dostal na tolik, že pod slovem silný motocykl si mnoho nezasvěcených představí právě V-Max. Tento stroj nelze skutečně přehlédnout a všude, kde se objeví, vzbudí vždy patřičný dojem. Za vše může jeho zcela specifický vzhled. Bezesporu nejnápadnější dominantou celého motocyklu je mohutný čtyřválcový motor do V a imitace náporového sání s nápisem Yamaha, která však více vzduchu do karburátorů nepřivádí. Jako lehká přetvářka působí velice tenká atrapa nádrže se znakem ladičky, která je celá stejně jako blatníky vyvedena pro rok 2001 v karbonovém vzhledu. Imitace nádrže je navíc doplněna o efektní kapličku s přístrojovým panelem, který nám dá znát teplotu motoru, ukazatel otáček a dále je doplněn o sadu standardních kontrolek. Pod zmiňovanou imitací nádrže se ve skutečnosti skrývá vzduchový filtr. Opravdová, poněkud menší nádrž (15 l) je uložena pod sedlem. Přístup k jejímu hrdlu je řešen odklopením opěrky zad u sedla řidiče. V roce 1998 se V-Max vrátil k slušivé chromové výfukové soustavě a v roce 1999 k leštěným kolům a krytům předních tlumičů. Je pravdou, že bez chromovaných kónických koncovek výfuků by to snad ani V-Max nebyl. Z ovládacích prvků zaujme asi hlavně umístění spínací skříňky v boku stroje a přepínání rezervy přímo na řidítkách, což spatřuji za velice praktické. Na tento stroj existuje mnoho oficiálních i neoficiálních doplňků. Za pozornost stojí zmínit určitě alespoň sporadické plexi, kufr, přídavnou nádrž, či opěrku zad spolujezdce. Za úlet pak osobně považuji zvyšování, již tak dost brutálního výkonu. Důkazem takových úprav je tento výpis a graf z motorové brzdy. Kupodivu dobrý "šajn" zajišťuje nepříliš výrazná, ale zato pěkně chromovaná svítilna. V-Max není jistě motocykl pro každého, ale koho uchvátí překrásný robustní vzhled, těžko bude někdy chtít měnit. Motor a jízdní vlastnosti: Srdcem motocyklu je kapalinou chlazený čtyřdobý čtyřválcový motor do V (70°) o zdvihovém objemu 1198 cm3 a výkonu 106,7 kW (145 k) při 8700 ot./min. Ten pochází z cestovního XVZ 1200, avšak aby bylo dosaženo z 97 k poctivých 145 k, bylo zapotřebí použití větších ventilů se silnějšími pružinami, ostřejší vačkové hřídele, lehčí písty a předělaný klikový hřídel s ojnicemi. No a nakonec maximální zrychlení a výkon zajišťuje systém "V-Boost". Jde o to, že kanály levých a pravých válců jsou spolu spojeny. Toto spojení je však do 5000 ot/min uzavřeno škrtící klapkou. Jakmile však otáčky motoru vyskočí nad tuto hranici, servomotor tuto klapku otevírá až k maximu v 8000 ot/min. Každý válec je tak v podstatě plněn dvěma karburátory najednou. Výsledkem je opravdu drtivý nástup motocyklu po této hranici a srdce beroucí zrychlení, při kterém se máte co ohánět, aby jste se v náporu větru udrželi řidítek. Maximální točivý moment tohoto stroje je 122 při 7500 ot/min. V Evropě je k dispozici ke koupi i slabší verze bez "V-Boost" systému, která potom disponuje "pouze" výkonem 102,3 k. Motor běží ve všech pásmech téměř bez vibrací a působí velice kultivovaným dojmem. Při hmotnosti 262 kg je opravdu nutná pořádná síla k manipulaci na místě a proto standardně dodávaný centrální stojan ke klasickému policajtovi je bezesporu i z bezpečnostního hlediska nutností při jakékoli údržbě. Usazení na V-Maxovi je opravdu pohodlné a to i pro spolujezdce. Podle mého názoru je to tak něco mezi cestovním strojem a chopperem. Více strastí si spíše užijete s podvozkem. V zatáčkách má trochu kývavé a houpavé tendence, ale upřímně řečeno, od tohoto motocyklu nelze očekávat výkony supersportu. S V-Maxem se naopak budete cítit jako ryba ve vodě na rovných úsecích maximálně s táhlou zatáčkou. Na nich si lze i ledasco dovolit. Vše přesně ve stylu táhlých amerických silnic na dlouhé lokte, to má tento stroj nejraději. Svým majitelům přináší hlavně pocit síly a brutálního výrazu. Je vhodným adeptem na různé přestavby a je pravdou, že právě tomuto odvětví se hlavně v Německu věnuje velká skupina nadšenců. Pokud jste byli v roce 1999 na Streetfighter Day v Českých Budějovicích, jistě si vzpomenete na hordu V-Maxů právě z Německa i s doprovodnou dodávkou. Co se jízdních vlastností týče dále, je nesmysl si myslet, že s V-Maxem díky jeho vcelku brutálnímu výkonu budete trhat rychlostní rekordy. Oficiální maximální rychlost je stanovena na 238 km/h, avšak dosáhnout jí lze tak možná, když se zlomíte v pase. Běžná cestovní rychlost je podle mého názoru tak do 160 km/h, to není odpor vzduchu ještě příliš znát. Pokud si však chcete rychlost vychutnat se vším všudy, V-Max bude rozhodně ten poslední, který se bude bránit. Oproti kapotovaným strojům bych v tomto případě našel jednu výhodu. Nemusíte se lepit na nádrž, protože vám to stejně k ničemu nebude, lepší je vyztužení zad pořádnou traverzou a dostatečné přikurtování k řidítkům. Opravdu příjemným překvapením jsou brzdy. Jejich účinnost je zcela úměrná výkonovému potenciálu stroje a jednoznačně se na ně můžete spolehnout v každé situaci. Jejich mechanizmus pochází z FZR 1000 a do V-Maxe se montují od roku 1993. Bez povšimnutí nelze minout ani pěkné leštěné ráfky kol, jejichž vnitřní výplň je pro V-Maxe také velice typická záležitost. Spotřeba je vzhledem k výkonu a možnostem stroje poňekud vyšší, ale vše záleží na stylu vaší jízdy. My jsme se při běžném cestovním tempu dostali v testu i tak na vcelku slušných 6,7 l/100km, ale není problém se při razantnější jízdě vyšplhat až na 9 l/100km. O to více je potom znát jen 15 l nádrž. Velmi příjemnou záležitostí hlavně z dlouhodobého hlediska a údržby je také jistě fakt, že sekundární převod je řešen bez údržbovým kloubovým hřídelem. Závěr: V-Max není jistě motocykl pro každého. Svému majiteli nabízí zcela specifické vlastnosti, jenž byste u konkurence jen stěží hledali. Je opravdovým unikátem, který se velice dobře hodí na všemožné úpravy. Pokud jste příznivcem cestování, či rychlé jízdy, vždy si námět na nějakou tu úpravu určitě najdete. To však neznamená, že by koupě motocyklu znamenala následně nutnost úprav. V-Max si bohatě vystačí i s tím, co dostane od výroby. Záleží jen na vás, na kolik budete chtít být individualistou. Jisté je jedno V- Max vás v tomto ohledu určitě nezklame. A věřte mi, ten specifický brumlavý zvuk a osobitý styl co nabízí, za to určitě stojí. Cena testovaného motocyklu činí 398 787 Kč. Informace o redaktorovi Lukáš Růžička (Odebírat články autora) - Výška testovacího jezdce: 182 cm POKRAČOVAT V DALŠÍ KAPITOLE Kiedy pierwszy V-Max ujrzał światło dzienne, motocykliści trochę zgłupieli W 1985 roku, kiedy pierwszy V-Max ujrzał światło dzienne, motocykliści trochę zgłupieli. Wyciągnięty do przodu widelec nieco wskazywał na choppera, pozycja za sterami na nakeda, a osiągi silnika na maszynę sportową. Patrząc na wielkie, wyeksponowane V4, odnosi się wrażenie, że rama, koła, kierownica i wszystkie inne elementy zostały dodane z konieczności. To właśnie silnik sprawia że V-Max był i jest rozpoznawany wszędzie. Moc, której na owe czasy nie powstydziłyby się maszyny stricte sportowe, do dziś imponuje. Nawet najwięksi twardziele mieli wątpliwości, czy podołają wściekłości tej maszyny. V-Max roztaczał wokół siebie coś w rodzaju otoczki pożądania i respektu. Każdy chciał zakosztować uczucia przyspieszania na tej maszynie. Co ciekawe, V-Max przez 19 lat produkcji nie miał żadnych poważnych zmian. Pomimo że w czasie jego produkcji powstało wiele sprzętów, które wyrobiły sobie dobrą opinię w motocyklowym światku, większość z nich szybko się starzała. V-Max jest jednak i pozostanie nieśmiertelny. Rasowy kulturysta Patrząc na V-Maxa, mamy wrażenie że patrzymy na zawodowego kulturystę w czasie finału Mr. Olympia. Żaden inny motocykl nie ma tak wyeksponowanego silnika. Yamaha zrobiła wszystko, żeby właśnie on rzucał się w oczy najbardziej. Wrażenie muskularności potęgują wloty air boxu. Byłoby wspaniale, gdyby rzeczywiście działały, a nie były jedynie dekoracją. Zestaw wskaźników na atrapie zbiornika paliwa przywodzi na myśl ogromne Power Cruisery. Yamaha jednak takowym nie jest. Nikt tak naprawdę nie potrafi jednoznacznie powiedzieć do jakiej kategorii zalicza się ten motocykl. Sylwetka jest niezwykle zbita, silnik jakby „upchany na styk" do filigranowej ramy. Tył jest krótki i wąski, co dodaje maszynie zadziorności. Całość psuje jedynie tylna opona w rozmiarze 150/90. V-Max emanuje mocą. Patrzysz na niego i wiesz że masz przed sobą pokaźne stado koni mechanicznych, zastanawiasz się jedynie, jak to jest mieć do dyspozycji taką moc. Uwaga, wchodzimy w prędkość nadświetlną Dzieje się to dzięki silnikowi. Chłodzona cieczą, 16 zaworowa jednostka w układzie widlastym o pojemności 1198 cm3 i kącie rozwarcia cylindrów 70 stopni. Moc maksymalna 145 KM przy 8700 obr/min oraz moment obrotowy wynoszący 122 Nm przy 7500 obr/min, to wartości, którymi nie mogły się pochwalić w owym czasie niektóre Supersporty. Charakterystyczny bulgot V4 aż skłania do odkręcenia manetki gazu, a jej reakcja na dodanie gazu jest stanowcza i oszałamiająca. Silnik przy niskich obrotach chodzi płynnie i spokojnie, ale wystarczy lekki ruch prawego nadgarstka, żeby zawstydzić niemal każdą nową maszynę naszpikowaną techniką. V-Max ciągnie od samego dołu, by w okolicach 6000 obr/min uruchomił się tzw. Vboost. To komplet 4 gaźników i dodatkowej przepustnicy, która w momencie otwarcia powoduje, że każdy cylinder zasysa mieszanką z dwóch gaźników. A wtedy Yamaha uwalnia drzemiącego w sobie potwora. Przyspieszenie prostuje ręce, strumień powietrza coraz mocniej napiera na jeźdźca, krajobraz dziwnie się zamazuje. Nawet na wyższych biegach ma się wrażenie, że motocykl zaraz nam ucieknie spod tyłka. Odważniejsi instalowali też tzw. Tboost. To modyfikacja, która powodowała otwieranie się dodatkowej przepustnicy nie przy 6000, a 3000 obr/min. Wtedy jednocześnie wzrastała adrenalina, strach, i spalanie. A to ostatnie już bez żadnych modyfikacji do małych nie należało. 8 litrów na setkę nie było niczym niezwykłym. Jako ciekawostkę, warto wspomnieć, że już pierwszy V-Max z zainstalowanym Vboostem pokonywał 400m w czasie poniżej 11 sekund. W dzisiejszych czasach, wiele sportowych samochodów przystosowanych specjalnie do takich wyścigów, o znacznie większej mocy, pokonuje ten dystans wolniej. Wrażenia z lotu Siadamy za sterami. Pozycja jest komfortowa i doskonale pozwala odczuwać atomowe przyspieszenia. Trzeba jednak uważać na potężny strumień powietrza kierowany prosto na kierowcę, bo naszą jedyną „ochroną" jest zegar prędkościomierza. Przydadzą się zatem silne ręce, które spoczywają na dość wąskiej kierownicy. Jest ona w dobrej odległości od jeźdźca i dobrze leży w dłoniach, lecz przy manewrowaniu w mieście trzeba się z nią trochę „siłować". Skrzynia biegów nawet dzisiaj może służyć za wzór. Kolejne przełożenia wchodzą płynnie, a sprzęgło nie wymaga silnej dłoni. Trzeba jednak uważać, ponieważ jeżeli się zagapimy i puścimy je zbyt szybko, przednie koło idzie w górę. Przy sprzęcie ważącym ponad 280 kilogramów może to przerazić. Siodło znajduje się na wysokości 765 mm nad ziemią i jest na tyle miękkie i wygodne, że nawet po dłuższej przejażdżce tylna część ciała jeźdźca nie błaga o litość. Seryjne „oparcie" okazuje się bardzo przydatne przy takiej mocy. Nie ma róży bez kolców Jest to chyba najbardziej pasujące do V-Maxa przysłowie. Pomimo epickich przyspieszeń i fenomenalnej mocy, problemy pojawiają się dość szybko, bo już na pierwszym zakręcie. Należy to powiedzieć brutalnie - przednie zawieszenie, rama i hamulce to jedno wielkie nieporozumienie. O ile tylne amortyzatory spełniają swoje zadanie dobrze, przedni widelec nadaje się do 125-tki, a nie do 145-konnego Muscle Bike'a. Yamaha wprawdzie w 1993 roku lekko go zmodernizowała, zwiększając średnice rury teleskopowej z 40 mm do 43 mm, ale to zdecydowanie za mało żeby satysfakcjonująco poprawić właściwości jezdne. Hamulce są ... no właśnie, po prostu są, ale ich skuteczność pozostawia wiele do życzenia. Nawet silne wciśnięcie klamki i mocne wdepnięcie pedału hamulca zdaje się nie robić zbytniego wrażenia na tej niemal 300 kilogramowej rakiecie . Dwie tarcze o średnicy 298 mm z przodu i jedna o średnicy 282 mm z tyłu, to za mało dla tego motocykla. Kolejny problem pojawia się kiedy podjedziemy na stację benzynową. Nie chodzi tu bynajmniej o wysokie spalanie. Ściągamy kask, zsiadamy z maszyny i otwieramy wlew paliwa. No właśnie. Nawet jeśli jakimś cudem wiemy, że zbiornik paliwa znajduje się pod siedzeniem, to szansa na znalezienie wlewu za pierwszym razem jest równoznaczna z trafieniem szóstki w totka. Dwa razy pod rząd. Należy pociągnąć jednocześnie dwie dźwigienki które znajdują się za siedzeniem pasażera. Środkowa część siedzenia otwiera się i ukazuje wlew paliwa. Rama przy niewielkich prędkościach nie budzi zastrzeżeń, ale przy prędkościach turystyczno-przelotowych zaczyna się kołysać. Jednym ze sposobów jest zamontowanie jej na sztywno. V-Max zresztą jest bardzo podatny na wszelkie przeróbki. Począwszy od zabiegów poprawiających prowadzenie - zamontowania przedniego zawieszenia od np. Hayabusy ( bardzo popularne ) , hamulców od R1 po totalne modyfikacje z instalacją podtlenku azotu włącznie. Jeden właściciel, stan igła, bezwypadkowy, do drobnych poprawek lakierniczych ... Przy zakupie egzemplarza używanego, warto zorientować się, z jakiego rynku dany motocykl pochodzi. Jeżeli pochodzi z Ameryki, będziemy mieli do czynienia z pełną mocą 145 KM, ale w niektórych wersjach z USA np. kalifornijskiej, występują problemy z regulacją gaźników. Natomiast wersje sprowadzone z Niemiec mogą być zablokowane do 100 KM, 98 KM, a nawet 72 KM. W niektórych przypadkach odblokowanie takiego motocykla wiąże się z ogromnymi kosztami. Poza fabrycznymi niedociągnięciami, V-Max nie wykazywał typowych usterek. Silnik, skrzynia i napęd wałem są trwałe i niezawodne. Podsumowanie V-Max jest motocyklem absolutnie ponadczasowym. Budzi respekt, ciekawość i nierzadko strach, gdziekolwiek się tylko pojawi. Nawet kierowcy Harleyów patrzą na niego z zaciekawieniem i zastanawiają się jak to jest mieć pod sobą 145 KM. Jest radykalny i pełen sprzeczności. Pali nawet 10 litrów na setkę. Jest obłędnie szybki i jeżeli nie okażesz pokory, potrafi dać Ci klapsa. Dla kogo jest V-Max ? Dla kogoś kto ponad wszystko potrafi czerpać radość z jazdy i lubi mieć moc zawsze i wszędzie. Jeżdżąc V-Maxem, pokazujemy światu że wiemy czego chcemy i właśnie to robimy. Ten motocykl warto mieć choćby z jednego banalnego powodu - to po prostu V-Max. Filmy: Foto: archiwum redakcji, Wszelkie prawa zastrze¿one. (c) 2022 ¦ Kopiowanie, reprodukowanie zamieszczonych materia³ów w jakikolwiek sposób w ca³o¶ci lub w czê¶ci bez uprzedniej, pisemnej zgody ¦ jest zabronione. B±d¼ z nami na bie¿±co: facebook twitter Realizacja: Akonet